Page 10 - UM0028 - Sonata in D major for Piano Four Hands, KvB

Zijn broer Ludwig hield zich in 1795 bezig met het componeren van de grote hoeveelheid dansmuziek die werd gespeeld tijdens de jaarlijkse Maskenball-Redoute
4
te Wenen. Zo componeerde hij de Zwölf Menuette WoO 7, de Zwölf deutsche Tänze WoO 8 en de Sechs Menuette WoO 9 en 10 .
In de jaargangen daarvoor hadden andere componisten uit die tijd opdrachten tot het schrijven van menuetten en dansen gekregen, waaronder Joseph Haydn in
1792, Leopold Koželuch in 1793, Karl Ditters von Dittersdorf en Joseph Leopold Edler von Eybler in 1794. Door zijn goede contacten, Ludwig was bijvoorbeeld een
leerling van Joseph Haydn, kreeg hij in 1795 deze lucratieve opdracht.
5
Ook in latere jaren schreef Ludwig nog veel dansmuziek voor de Redoute der Wiener Künstler-societät. Zoals reeds vermeld, was Karl de aangewezen broer die
Ludwig hielp bij het uitschrijven van de losse stemmen en partituren. Het is niet bekend of Karl ook dirigeerde of meewerkte met de uitvoeringen, maar dat hij erg
betrokken is geweest bij deze vroege gelegenheidscomposities, dat lijdt geen twijfel. Zo klonken op een dag in 1799 de Zwölf Menuette WoO 12 In de
.
6
Supplemente zur Gesamtausgabe van Breitkopf & Härtel uit 1961, onder redactie van Willy Hess, worden deze aan Ludwig toegeschreven: "Von den zahlreichen, in
der alten Gesamtausgabe fehlenden Tanzkompositionen Beethovens konnten hier einzig die 1799 für die Redoute der Wiener Künstler-societät geschriebenen 12
Orchestermenuette aufgenommen werden…”
7
"Van de vele danscomposities van Beethoven die in de oude complete editie ontbraken, konden alleen de 12 orkestliederen die in 1799 werden geschreven voor de
7
redoute van de Weense kunstenaarsvereniging hier worden opgenomen...”
De componist Kaspar Anton Karl van Beethoven

Afgelopen jaren is er veel onderzoek gedaan naar de echtheid van diverse werken van Ludwig van Beethoven. Met name de werken waar geen of vrijwel geen
schetsen van bestaan. Er was altijd al twijfel over de echtheid van de Zwölf Menuette WoO 12, omdat de instrumentatie en compositietechniek afweken van
andere werken uit de vroege periode. Van een aantal van deze twaalf menuetten zijn de handschriften pas de laatste tijd bestudeerd. Hierbij ontdekte men de
grote afwijkingen in de schrijfwijze ten opzichte van de schrijfstijl van Ludwig. Aan de hand van deze grote afwijkingen is duidelijk geworden dat Karl van
Beethoven de auteur moet zijn.
8
Karl componeerde nog andere werken, waaronder het Pianotrio in D Anhang 3 , Rondo in Bes Anhang 6 , lange tijd toegeschreven aan Ludwig, en zijn Quatre
10
9
Mains Sonate in D. Dit werk, vermoedelijk in 1799 gecomponeerd, werd nooit uitgegeven, geredigeerd of uitgevoerd. Toch moeten er wel andere werken van zijn
hand zijn uitgegeven want in januari 1800 lezen wij bij de uitgever F.A. Hoffmeister in Wenen: "… ganz neu zu haben von Carl van Beethoven…" 11
11
"… nieuw verschenen van Carl van Beethoven…"

4 Van de Sechs Menuette WoO 10 bestaat alleen de pianoversie, de orkestversie is verdwenen
5 Ludwig van Beethoven componeerde nog de Zwölf Contretänze WoO 14 in 1800-1801 en de Sechs ländlerische Tänze WoO 15 in 1802
6 Ludwig van Beethoven, Thematisch-bibliographisches Werkverzeichnis, G. Henle Verlag, Band 2, Seiten 659-662. München 2014
7 Supplemente zur Gesamtausgabe, Breitkopf & Härtel, Wiesbaden, Willy Hess, Vorwort, 1961, Band IV
8 Ludwig van Beethoven, Thematisch-bibliographisches Werkverzeichnis, G. Henle Verlag, Band 2, Seiten 659-662. München 2014
9 Ludwig van Beethoven, Thematisch-bibliographisches Werkverzeichnis, G. Henle Verlag, Band 2, Seiten 678-679. München 2014
10 Ludwig van Beethoven, Thematisch-bibliographisches Werkverzeichnis, G. Henle Verlag, Band 2, Seite 682. München 2014
11 Ludwig van Beethoven, Thematisch-bibliographisches Werkverzeichnis, G. Henle Verlag, Band 2, Seite 661. München 2014

VII